flüchtling w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Flüchtling [des Flüchtlings; die Flüchtlinge] Substantiv	uchodźcanoun osoba, która musiała opuścić swój kraj ze względu na wojnę, prześladowania lub klęski żywiołowe; uchodźczyninoun uciekiniernoun ktoś, kto uciekł lub ucieka wychodźcanoun wychodźczyninoun
der Flüchtling [des Flüchtlings; die Flüchtlinge] Adjektiv	uchodźczyadjective dotyczący uchodźcy i/lub uchodźstwa
Flüchtling \| Ausreißer Substantiv	zbiegnoun ktoś, kto uciekł, zbiegł
das Flüchtlingslager [des Flüchtlingslagers; die Flüchtlingslager] Substantiv	obóz dla uchodźcównoun tymczasowa osada dla osób, które opuściły swój dom ze względu na wojnę, prześladowania lub klęskę żywiołową;

Historia wyszukiwania