farbig w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| farbig [farbiger; am farbigsten] Adjektiv | barwnyadjective kolorowyadjective malowniczyadjective |
| farbig [farbiger; am farbigsten] Adverb | barwnieadverb |
| andersfarbig Phrase | innegophrase koloruphrase |
| dreifarbig Adjektiv | trójkolorowyadjective |
| einfarbig Adjektiv | jednobarwnyadjective monochromatyczny(sztuka) jednej barwy (choć mogący być w różnych jej odcieniach) nieskazitelnyadjective |
| einfarbig | uni Adjektiv | jednokolorowyadjective |
| himbeerfarben | himbeerfarbig Adjektiv | malinowyadjective |
| purpurn | purpurfarben | purpurfarbig Adjektiv | purpurowyadjective |
| regenbogenfarbig Adjektiv | tęczowyadjective tęczowyadjective |
| safranfarbig Adjektiv | szafranowy(książkowy) mający kolor intensywnie żółty, taki jak kolor sproszkowanego słupka kwiatu szafranu uprawnego |
| tintenblau | tintenfarbig | tintig Adjektiv | atramentowyadjective |
| vierfarbig | |
| zweifarbig Adjektiv | dwubarwny(książkowy) składający się z dwóch kolorów dwukolorowyadjective |
