ex w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| existieren | bestehen Verb | istniećverb |
| die Exklave [der Exklave; die Exklaven] Substantiv | eksklawa(administracja) (geografia, geograficzny) część terytorium jednostki administracyjnej położona w oddzieleniu od głównego jego obszaru, lecz na tym samym obszarze lądowym; |
| exklusiv [exklusiver; am exklusivsten] Adjektiv | ekskluzywnyadjective ekskluzywnyadjective ekskluzywnyadjective |
| die Exkommunikation [der Exkommunikation; die Exkommunikationen] Substantiv | ekskomunika(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyłączenie ze wspólnoty Kościoła, najsurowsza kara w Kościele katolickim; |
| exkommunizieren [exkommunizierte; hat exkommuniziert] Verb | ekskomunikować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) nałożyć na kogoś ekskomunikę, wyłączyć ze wspólnoty Kościoła |
| Exkoriation Substantiv | przeczos(medycyna, medyczny) powierzchniowy, linijny ubytek w skórze uprzednio niezmienionej powstały np. wskutek drapania; |
| das Exkrement [des Exkrement(e)s; die Exkremente] Substantiv | ekskrementynoun |
| die Exkremente Substantiv | wydalina(fizjologia, fizjologiczny) materia wydalana przez organizm jako zbędny produkt metabolizmu |
| das Exlibris [des Exlibris; die Exlibris] Substantiv | ekslibris(bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy) znak własnościowy wklejany na wewnętrznej okładce książki; |
| das Exlibris [des Exlibris; die Exlibris] Phrase | księgoznakphrase |
| exmatrikulieren [exmatrikulierte; hat exmatrikuliert] Verb | eksmatrykulowaćverb |
| der Exodus [des Exodus; die Exodusse] Phrase | Księga Wyjściaphrase |
| exogen Adjektiv | egzogenicznyadjective egzogenny(biologia, biologiczny) pochodzący z zewnątrz organizmu |
| Exomond Substantiv | egzoksiężyc(astronomia, astronomiczny) księżyc obiegający egzoplanetę itp.; |
| Exonym | Exonymon Substantiv | egzonim(językoznawstwo, językoznawczy) (geografia, geograficzny) zaadaptowana na potrzeby własnego języka nazwa obiektu geograficznego inna od nazwy używanej w języku lub językach oficjalnych na obszarze, gdzie dany obiekt geograficzny się znajduje; |
| Exophthalmus Substantiv | wytrzeszcznoun |
| der Exoplanet [des Exoplaneten; die Exoplaneten] Substantiv | |
| Exoplanet | extrasolarer Planet Substantiv | egzoplaneta(astronomia, astronomiczny) planeta położona poza Układem Słonecznym, najczęściej w innym układzie planetarnym; |
| exorbitant [exorbitanter; am exorbitantesten] Adjektiv | wygórowanyadjective |
| Exorphin Substantiv | egzorfina(biochemia, biochemiczny) ogólna nazwa związku organicznego, peptydu opioidowego o właściwościach morfinopodobnych, podobnego w działaniu do endorfin a pochodzącego głównie z mąki pszennej |
| der Exorzismus [des Exorzismus; die Exorzismen] Substantiv | egzorcyzm(kościelny) obrzęd liturgiczny, który ma usuwać wpływ szatana na osoby, miejsca lub rzeczy; |
| Exorzist | Exorzistin Substantiv | egzorcysta(kościelny) osoba uprawniona do odprawienia egzorcyzmu; |
| die Exosphäre [der Exosphäre; die Exosphären] Substantiv | egzosfera(meteorologia, meteorologiczny) zewnętrzna warstwa atmosfery Ziemi; |
| der Exot [des Exoten; die Exoten] Substantiv | egzotykanoun |
| exotherm | |
| exotisch [exotischer; am exotischsten] Adjektiv | egzotycznyadjective |
| die Expansion [der Expansion; die Expansionen] Substantiv | ekspansja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zajmowanie przez państwo nowych terytoriów rozbudowanoun rozszerzanie(rzeczownik odczasownikowy) od rozszerzać |
| Expansionismus Substantiv | ekspansjonizm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zaborcza polityka państwa polegająca na dążeniu do zajmowania nowych terytoriów i opanowywania nowych rynków zbytu |
| Expat Substantiv | ekspata(socjologia, socjologiczny) specjalista wysokiej klasy, który dobrowolnie opuścił ojczyznę celem pracy za granicą |
| Expatriate | |
| die Expedition [der Expedition; die Expeditionen] Substantiv | ekspedycjanoun wyprawanoun wyprawanoun |
| das Experiment [des Experiment(e)s; die Experimente] Substantiv | eksperymentnoun |
| Experiment | Versuch Substantiv | eksperyment(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) doświadczenie naukowe przeprowadzone w celu zbadania jakiegoś zjawiska; |
