słownik Niemiecko-Polski »
erlaubnis w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| die Erlaubnis [der Erlaubnis; die Erlaubnisse] Substantiv | pozwolenienoun przepustka(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (administracja) dokument zezwalający na wejście i przebywanie gdzieś lub wwiezienie czegoś; |
| Erlaubnis | Genehmigung | Bewilligung Substantiv | zezwolenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) dokument poświadczający oficjalną zgodę zezwolenie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) oficjalna zgoda |
| die Aufenthaltserlaubnis [der Aufenthaltserlaubnis; die Aufenthaltserlaubnisse] Phrase | zezwolenie na pobytphrase |
