Niemiecki | Polski |
---|---|
die Erfassung [der Erfassung; die Erfassungen] Verb | opanowywaćverb |
verfassungswidrig [verfassungswidriger; am verfassungswidrigsten] Adjektiv | niekonstytucyjny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) niezgodny z konstytucją |
verfassungswidrig [verfassungswidriger; am verfassungswidrigsten] Adverb | niekonstytucyjnieadverb |
Konstitution | Verfassung Substantiv | konstytucja(biologia, biologiczny) stan organizmu zwierzęcia uwarunkowany jakością tkanek, czynnością narządów wewnętrznych i regulacyjną działalnością gruczołów dokrewnych; |
konstitutionell | verfassungsmäßig Adjektiv | konstytucyjnyadjective |
Staatsrechtlerin | Verfassungsrechtlerin Substantiv | konstytucjonalistkanoun |
Verfassung | Konstitution | Grundgesetz Substantiv | konstytucja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt prawny, określany także jako ustawa zasadnicza, który zazwyczaj ma najwyższą moc prawną w systemie źródeł prawa w państwie; |
Verfassungmäßigkeit Substantiv | konstytucyjność(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zgodność ustawy albo przepisu prawnego z ustawą zasadniczą |
Verfassungsgerichtshof Substantiv | Trybunał Konstytucyjny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) polski sąd, którego podstawowym zadaniem jest kontrolowanie zgodności z konstytucją ustaw oraz aktów prawnych niższej rangi niż ustawa; |
verfassungsmäßig | konstitutionell Adjektiv | konstytucyjnyadjective |
Verfassungsrechtler | Staatsrechtler Substantiv | konstytucjonalista(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawnik zajmujący się naukowo lub w praktyce prawem konstytucyjnym |
Verfassungswidrigkeit Substantiv | niekonstytucyjność(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) niezgodność z konstytucją |