słownik Niemiecko-Polski »

erfahren w języku polskim

NiemieckiPolski
erfahren [erfuhr; hat erfahren] Verb

dowiadywać sięverb
uzyskiwać informację

dowiedzieć sięverb
uzyskać nową informację

doświadczaćverb
doznawać czegoś

doświadczyćverb

poznawaćverb
dowiadywać się w wyniku doświadczenia lub obserwacji

erfahren [erfuhr; hat erfahren] Adjektiv

doświadczonyadjective
mający doświadczenie

unerfahren [unerfahrener; am unerfahrensten] Adjektiv

niedoświadczonyadjective
niemający doświadczenia w określonej dziedzinie

Amtsenthebungsverfahren | Impeachment Substantiv

impeachment(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) procedura formalnego oskarżenia o przestępstwo osoby mającej immunitet i zajmującej wysokie stanowisko państwowe;
noun

Bleikammerverfahren Substantiv

metoda komorowa(chemia, chemiczny) przemysłowy sposób produkcji kwasu siarkowego, w którym wykorzystuje się instalację, w skład której wchodzą zraszane wodą ołowiane komory
noun

erleiden | empfinden | erfahren | verspüren Verb

doznaćverb
odczuć, poczuć, przeżyć coś, doświadczyć czegoś

hin- und herfahren Verb

dojeżdżaćverb
jeździć regularnie do jakiegoś miejsca

Impulswahlverfahren

wybieranie impulsowe

wybieranie pulsowe

die Kryptologie [der Kryptologie; —] (Teilgebiet der Informatik, das sich mit der Lehre von der Entwicklung und der Bewertung von Verfahren zur Verschlüsselung von Daten im Rahmen des Datenschutzes befasst) Substantiv

kryptologia(matematyka, matematyczny) (informatyka, informatyczny) dziedzina wiedzy zajmująca się przekazywaniem informacji w sposób zabezpieczony przed nieuprawnionym dostępem, obejmuje tak utajnianie wiadomości (kryptografię) jak i przełamywanie ich zabezpieczeń i odczyt treści (kryptoanalizę);
noun

Tiefdruckverfahren Substantiv

intaglio(sztuka) relief wklęsły w kamieniu;
noun

Verfahren [verfuhr; ist verfahren] Substantiv

postępowanienoun
określony prawem uporządkowany ciąg czynności urzędowych organu wykonującego zadania publiczne (sądu, administracji, prawodawcy)

Verfahren | Vorgehen | Vorgehensweise | Prozedur Substantiv

proceduranoun
określone reguły postępowania w jakiejś sprawie

zerstreut | fahrig | zerfahren Adjektiv

roztargnionyadjective
nieuważny, charakteryzujący się nieuwagą, roztargnieniem; taki, który nie może się skoncentrować