entgehen w języku polskim

Niemiecki	Polski
entgehen [entging; ist entgangen] Verb	umknąćverb uniknąćverb
entgehen \| entkommen Verb	uciekać(przenośnie, przenośnia) unikać czegoś, nie chcieć konfrontacji z czymś verb

Niemiecki

Polski

entgehen [entging; ist entgangen] Verb

entgehen | entkommen Verb

uciekać(przenośnie, przenośnia) unikać czegoś, nie chcieć konfrontacji z czymś
verb

Historia wyszukiwania