enkel w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Enkel [des Enkels; die Enkel] Substantiv | potomeknoun wnuknoun |
| die Enkelin [der Enkelin; die Enkelinnen] Substantiv | wnuczkanoun |
| gesprenkelt [gesprenkelter; am gesprenkeltsten] Adjektiv | cętkowanyadjective w kropkiadjective |
| der Froschschenkel [des Froschschenkels; die Froschschenkel] Substantiv | żabie udkanoun |
| der Henkel [des Henkels; die Henkel] Substantiv | chwyt(dawniej, dawny) uchwyt, zaczep, to za co się chwyta uchonoun |
| der Henkelmann [des Henkelmann(e)s; die Henkelmänner] Substantiv | menażka(harcerski) (wojskowość, wojskowy) lekki metalowy pojemnik służący do spożywania posiłków, czasami też do ich przygotowywania; |
| der Oberschenkelknochen [des Oberschenkelknochens; die Oberschenkelknochen] Substantiv | kość udowanoun |
| der Schenkel [des Schenkels; die Schenkel] Substantiv | ramię(potocznie, potoczny) cała kończyna górna udko(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) nóżka drobiu, ptactwa lub małych zwierząt |
| Schenkel | Oberschenkel Substantiv | udo(anatomia, anatomiczny) część nogi pomiędzy kolanem a biodrem; |
| Schnürsenkel | Schnur Substantiv | sznurowadłonoun |
| die Suppenkelle [der Suppenkelle; die Suppenkellen] Substantiv | łyżka wazowa(gastronomia) duża głęboka łyżka o długim trzonku, służąca do nalewania zupy z wazy |
| der Unterschenkel [des Unterschenkels; die Unterschenkel] Phrase | podudziephrase |
| Urenkel | Urenkelkind | Urenkelsohn Substantiv | prawnuknoun |
| Urenkelin | Urenkelkind | Urenkeltochter Substantiv | prawnuczkanoun |
