eigenart w języku polskim

Niemiecki	Polski
die Eigenart [der Eigenart; die Eigenarten] Substantiv	niepowtarzalność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest niepowtarzalne; cecha tych, którzy są niepowtarzalni noun wyjątkowośćnoun cecha tego, co jest wyjątkowe
kurios \| eigenartig \| absonderlich Adjektiv	osobliwyadjective nietypowy, oryginalny, dziwaczny, inny niż reszta

Niemiecki

Polski

die Eigenart [der Eigenart; die Eigenarten] Substantiv

niepowtarzalność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest niepowtarzalne; cecha tych, którzy są niepowtarzalni
noun

wyjątkowośćnoun
cecha tego, co jest wyjątkowe

kurios | eigenartig | absonderlich Adjektiv

osobliwyadjective
nietypowy, oryginalny, dziwaczny, inny niż reszta

Historia wyszukiwania