durchfallen w języku polskim

Niemiecki	Polski
durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Verb	nawalić(potocznie, potoczny) zawieść w czymś, nie zdołać zrobić czegoś z własnej winy verb nawalić(potocznie, potoczny) zepsuć się verb oblewaćverb nie zaliczać komuś egzaminu odpadaćverb przestawać brać udział wskutek przegrania, wyeliminowania
durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Substantiv	niedostateczny(urzędowy) (edukacja, edukacyjny) najniższa ocena szkolna, stopień niedostateczny noun

Niemiecki

Polski

durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Verb

nawalić(potocznie, potoczny) zawieść w czymś, nie zdołać zrobić czegoś z własnej winy
verb

nawalić(potocznie, potoczny) zepsuć się
verb

oblewaćverb
nie zaliczać komuś egzaminu

odpadaćverb
przestawać brać udział wskutek przegrania, wyeliminowania

durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Substantiv

niedostateczny(urzędowy) (edukacja, edukacyjny) najniższa ocena szkolna, stopień niedostateczny
noun

Historia wyszukiwania