dorn w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Dorn [des Dorn(e)s; die Dornen, die Dörner, die Dorne] Substantiv | cierń(botanika, botaniczny) ostry wyrostek na pędzie rośliny; fiut(pospolicie) (pogardliwie, pogardliwy) mężczyzna, facet kolec(botanika, botaniczny) twardy, ostro zakończony wyrostek na łodygach, owocach lub liściach roślin |
| Dorn | Stachel Substantiv | kolka(botanika, botaniczny) kłujący wyrostek roślinny |
| die Dornenkrone [der Dornenkrone; die Dornenkronen] Substantiv | korona cierniowa(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wieniec upleciony z cierni, który według Nowego Testamentu został włożony Jezusowi na głowę przez żołnierzy rzymskich; |
| dornenlos Adjektiv | bezkolcowyadjective |
| Dornfelder | |
| dornig [dorniger; am dornigsten] Adjektiv | ciernistyadjective kolczastyadjective |
| der Andorn [des Andorns] Substantiv | szanta(botanika, botaniczny) bylina z rodzaju szant (1.1) szanta zwyczajnanoun |
| Azaroldorn | |
| brennender Dornbusch Substantiv | krzak gorejący(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) według Biblii: płonący krzak, pod postacią którego Bóg objawił się Mojżeszowi; |
| ein Dorn im Auge sein Verb | być solą w okuverb |
| Hagedorn Adjektiv | głogowyadjective |
| Hülsdorn Substantiv | ostrokrzew kolczasty(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Ilex aquifolium L., gatunek krzewu zimozielonego z rodziny ostrokrzewowatych, o ciemnozielonych, pojedynczych, skórzastych, kolczasto ząbkowanych liściach, kwiatach rozdzielnopłciowych i czerwonych, kulistych owocach, uprawianego jako roślina ozdobna i lecznicza; |
| keine Rose ohne Dornen | nie ma róży bez kolcównie ma radości bez smutku; wszystko ma zalety i wady |
| der Kreuzdorn Substantiv | kruszyna(botanika, botaniczny) Frangula, rodzaj krzewów z rodziny szakłakowatych; szakłaknoun |
| Purgier-Kreuzdorn Substantiv | szakłak pospolity(botanika, botaniczny) Rhamnus cathartica L., gatunek pospolitego krzewu lub drzewa z rodziny szakłakowatych, o własnościach leczniczych i trujących; |
| der Sanddorn [des Sanddorn(e)s; die Sanddorne] Substantiv | rokitnik(botanika, botaniczny) Hippophae L., rodzaj roślin krzewiastych z rodziny oliwnikowatych; |
| Schlehdorn | Schlehe | Schwarzdorn | Schlehenstrauch Substantiv | tarnina(botanika, botaniczny) Prunus spinosa L., ciernisty krzew, dziki gatunek śliwy o drobnych, białych kwiatach i granatowych owocach; |
| Weißdorn | Hagedorn Substantiv | głóg(botanika, botaniczny) Crataegus L., rodzaj krzew lub niskie drzewo z rodziny różowatych, o ciernistych pędach, białych lub czerwonych kwiatach i kulistych owocach; |
