słownik Niemiecko-Polski »
dioxid w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| das Dioxid [des Dioxid(e)s; die Dioxide] Substantiv | dwutlenek(chemia, chemiczny) związek chemiczny złożony z jednego atomu danego pierwiastka połączonego z dwoma atomami tlenu |
| Kohlendioxid | Kohlenstoffdioxid Substantiv | dwutlenek węgla(chemia, chemiczny) związek nieorganiczny, bezbarwny, bezwonny i niepalny gaz, produkt spalania i oddychania, wykorzystywany przez rośliny w procesie fotosyntezy; |
| Siliciumdioxid Substantiv | ditlenek krzemu(chemia, chemiczny) nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym krzem występuje na IV stopniu utlenienia; |
| Siliziumdioxid |
