defekt w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Defekt [des Defekt(e)s; die Defekte] Substantiv	defekt(fizyka, fizyczny) (biologia, biologiczny) niedobór, brak; noun
der defekt [des Defekt(e)s; die Defekte] Adjektiv	wybrakowanyadjective taki, który ma usterki, braki, defekty; wadliwy, niepełnowartościowy
Defekt \| Panne \| Störung Substantiv	defektnoun uszkodzenie, usterka, wada, niedostatek fizyczny
defektiv Adjektiv	eliptyczny(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) polegający na elipsie, zawierający elipsę adjective eliptycznyadjective mający kształt elipsy
Defektivum \| defektives Verb Substantiv	czasownik ułomny(gramatyka) czasownik, który nie tworzy pewnych form gramatycznych; noun
beschädigt \| defekt \| lädiert Adjektiv	uszkodzonyadjective taki, który uległ uszkodzeniu

Historia wyszukiwania