chrom w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| das Chrom [des Chroms; —] Substantiv | chrom(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Cr i liczbie atomowej 24; |
| Chromatid | |
| das Chromatin [des Chromatins; —] Substantiv | chromatyna(biologia, biologiczny) włóknista substancja występująca w jądrze komórkowym; |
| chromatisch Adjektiv | chromatyczny(fizyka, fizyczny) (sztuka) mający wiele barw; związany z barwami; zdolny do rozdziału kolorów widma poprzez załamanie światła chromatyczny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wydobywający barwę muzyki poprzez postępowanie kolejno półtonami |
| die Chromatographie [der Chromatographie; die Chromatographien] Substantiv | chromatografianoun |
| das Chromosom [des Chromosoms; die Chromosomen] Substantiv | chromosom(biochemia, biochemiczny) nośnik informacji genetycznej w komórce; |
| chromosomal Adjektiv | chromosomowy(biologia, biologiczny) związany z chromosomem, dotyczący chromosomów |
| die Chromosphäre [der Chromosphäre; die Chromosphären] Substantiv | chromosfera(astronomia, astronomiczny) warstwa atmosfery gwiazdy, rozciągająca się między fotosferą a koroną, posiadająca charakterystyczną czerwoną barwę; |
| die Achromasie [der Achromasie; die Achromasien] Substantiv | achromatopsjanoun achromatycznośćnoun achromatyzmnoun |
| der Achromat [des Achromat(e)s; die Achromate] Substantiv | achromat(optyka, optyczny) (fotografia) (fizyka, fizyczny) układ optyczny, zestaw dwóch soczewek zrobionych z gatunków szkła o różnej dyspersji połączonych razem; |
| Achromatin | |
| achromatisch [achromatischer; am achromatischsten] Adjektiv | achromatyczny(fizyka, fizyczny) o układzie optycznym: niedający rozczepienia na barwy widmowe |
| Achromatopsie Substantiv | achromatopsja(medycyna, medyczny) duża lub całkowita niemożność rozpoznawania barw; |
| Dichromat Substantiv | dwuchromian(chemia, chemiczny) związek nieorganiczny, sól kwasu chromowego powstająca podczas działania kwasu siarkowego na roztwory chromianów, używana w laboratoriach oraz w przemyśle chemicznym jako silny środek utleniający |
| Ferrochrom Substantiv | żelazochrom(chemia, chemiczny) żelazostop z dużą zawartością chromu |
| Heterochromosom | |
| Heterochromosom Substantiv | heterochromosom(biochemia, biochemiczny) chromosom determinujący płeć |
| das Psychrometer [des Psychrometers; die Psychrometer] Substantiv | psychrometrnoun |
| Quantenchromodynamik | |
| schwarzweiß | schwarz-weiß | monochrom Adjektiv | czarno-biały(fotografia) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) w kolorach: białym, czarnym i różnych odcieniach szarości; taki, który oddaje tylko te barwy |
| verchromen [verchromte; hat verchromt] Verb | chromowaćverb |
| verchromen [verchromte; hat verchromt] Adjektiv | chromowyadjective |
| das X-Chromosom [des X-Chromosoms; die X-Chromosomen] Substantiv | chromosom Xnoun |
| das Y-Chromosom [des Y-Chromosom(e)s; die Y-Chromosomen] Substantiv | chromosom Ynoun |
