słownik Niemiecko-Polski »

brillant w języku polskim

NiemieckiPolski
der Brillant [des Brillanten; die Brillanten] Substantiv

brylant(jubilerstwo, jubilerski) oszlifowany diament;
noun

der brillant [des Brillanten; die Brillanten] Adjektiv

błyskotliwyadjective
wyróżniający się inteligentnym przemyśleniem, dowcipem

genialnyadjective
znakomity

die Brillantine [der Brillantine; die Brillantinen] Substantiv

brylantyna(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) środek kosmetyczny do nabłyszczania włosów
noun