słownik Niemiecko-Polski »
brevier w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| das Brevier [des Breviers; die Breviere] Substantiv | brewiarz(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) księga z tekstami do odmawiania Liturgii godzin; |
