bleichen w języku polskim

Niemiecki	Polski
bleichen [bleichte; hat gebleicht] Verb	utleniać(fryzjerstwo, fryzjerski) (potocznie, potoczny) rozjaśniać włosy utleniaczem verb
abbleichen [bleichte ab; hat abgebleicht] Verb	płowiećverb
erbleichen [erblich/erbleichte; ist erblichen/erbleicht] Verb	parzyć(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) poddawać coś działaniu wrzątku lub gorącej wody verb

Historia wyszukiwania