beunruhigt w języku polskim

Niemiecki	Polski
beunruhigt Adjektiv	niezamieszkałyadjective nieposiadający mieszkańców
beunruhigen [beunruhigte; hat beunruhigt] Verb	niepokoićverb mieć obawy, martwić się
besorgt \| beunruhigt Adjektiv	niespokojnyadjective przejęty niepokojem, lękiem, troską

Historia wyszukiwania