beunruhigen w języku polskim

Niemiecki	Polski
beunruhigen [beunruhigte; hat beunruhigt] Verb	niepokoićverb mieć obawy, martwić się
beunruhigend \| besorgniserregend Adjektiv	niepokojącyadjective wzbudzający niepokój; zakłócający spokój
alarmieren \| beunruhigen Verb	alarmowaćverb wywoływać niepokój
bekümmern \| beunruhigen Verb	trapićverb przyprawiać o zmartwienie

Historia wyszukiwania