bestechlich w języku polskim

Niemiecki	Polski
bestechlich [bestechlicher; am bestechlichsten] Adjektiv	skorumpowanyadjective
die Bestechlichkeit [der Bestechlichkeit; —] Substantiv	przekupnośćnoun cecha tego, co przekupne; cecha tych, którzy są przekupni
käuflich \| bestechlich \| korrupt Adjektiv	przekupnyadjective dający się przekupić
die Unbestechlichkeit [der Unbestechlichkeit; —] Substantiv	nieprzekupność(książkowy) cecha tego, co jest nieprzekupne; cecha tych, którzy są nieprzekupni noun

Historia wyszukiwania