słownik Niemiecko-Polski »
beschiss w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Beschiss [des Beschisses; —] Substantiv | kant(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) oszustwo |
| beschissen [beschissener; am beschissensten] Adjektiv | gówniany(wulgarnie, wulgaryzm) (przenośnie, przenośnia) kiepski, marny, tandetny, kiczowaty, bezwartościowy |
