bescheiden w języku polskim

Niemiecki	Polski
bescheiden [beschied; hat beschieden] Adjektiv	skromnyadjective niemający potrzeby wyróżniania się skromnyadjective niewielki
bescheiden \| demütig \| unerwürfig \| untertänig Adjektiv	pokornyadjective nie wywyższający się, skromny
die Bescheidenheit [der Bescheidenheit; —] Substantiv	skromnośćnoun cecha kogoś, kto nie wywyższa się i nie dba o rozgłos i uznanie innych
Bescheidenheit \| Demut Substantiv	pokoranoun świadomość własnych ograniczeń i słabości skłaniająca do niesprzeciwiania się życiowym koniecznościom

Historia wyszukiwania