słownik Niemiecko-Polski »

bekannt w języku polskim

NiemieckiPolski
bekannt [bekannter; am bekanntesten] Adjektiv

familiarnyadjective
będący w bliskich stosunkach, nie zachowujący dystansu ani oficjalnych form w kontaktach

notoryczny(pejoratywnie, pejoratywny) powszechnie znany
adjective

poufałyadjective
taki, który jest wyrazem zażyłości, bliskich stosunków

znanyadjective
taki, który jest rozpoznawany przez wiele osób

bekennen [bekannte; hat bekannt] Verb

wyznawaćverb
wyjawiać, ujawniać coś; zwłaszcza coś, co dotychczas się ukrywało

Bekannter Substantiv

znajomynoun
taki, którego się zna (osobiście lub z widzenia)

die Bekanntheit [der Bekanntheit; die Bekanntheiten] Substantiv

fejm(slangowo) sława, rozgłos
noun

znakomitośćnoun
osoba ciesząca się uznaniem

bekanntmachen Verb

ogłaszaćverb
podawać do wiadomości

promulgować(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogłaszać akt normatywny w dzienniku urzędowym, dokonać promulgacji
verb

die Bekanntmachung [der Bekanntmachung; die Bekanntmachungen] Substantiv

komunikatnoun
wiadomość przekazywana przez nadawcę odbiorcy; wymieniana informacja.

obwieszczenienoun
oficjalna informacja podana do publicznej wiadomości na ogół w formie pisemnej

ogłoszenie(rzeczownik odczasownikowy) od ogłosić
noun

die Bekanntschaft [der Bekanntschaft; die Bekanntschaften] Substantiv

znajomośćnoun

unbekannt [unbekannter; am unbekanntesten] Substantiv

nieznajomynoun
osoba nieznana, obca

unbekannt [unbekannter; am unbekanntesten] Adjektiv

nieznajomyadjective
taki, który nie jest komuś znany; obcy, nieznany

nieznanyadjective
mało znany

nieznanyadjective
ten, którego się nie zna; niezidentyfikowany