beistrich w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Beistrich [des Beistrich(e)s; die Beistriche] Substantiv	komat(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) bardzo mały interwał wynikły ze strojenia jednego dźwięku na dwa różne sposoby; noun
Komma \| Beistrich Substantiv	przecinek(językoznawstwo, językoznawczy) znak interpunkcyjny służący do oddzielania pojęć przy ich wymienianiu lub do oddzielania zdań w zdaniu złożonym; noun

Historia wyszukiwania