słownik Niemiecko-Polski »

behinderte w języku polskim

NiemieckiPolski
der Behinderte [ein Behinderter; des/eines Behinderten; die Behinderten/zwei Behinderte] Substantiv

kalekanoun
kobieta dotknięta kalectwem

behindern [behinderte; hat behindert] Verb

wchodzić w paradę(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) przeszkadzać, wtrącać się
verb

zawadzaćverb
utrudniać przemieszczanie się

Behinderter Substantiv

imbecyl(potocznie, potoczny) (obraźliwie) głupek
noun

behindert Behinderter Substantiv

niepełnosprawnynoun
osoba niepełnosprawna (1.1)

Krüppel | Behinderter Substantiv

kalekanoun
człowiek dotknięty kalectwem