słownik Niemiecko-Polski »
begnadigung w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| die Begnadigung [der Begnadigung; die Begnadigungen] Substantiv | ułaskawienie(potocznie, potoczny) dokument, którego podpisanie skutkuje ułaskawieniem (1.1) ułaskawienie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) całkowite lub częściowe darowanie skazanemu kary orzeczonej prawomocnie przez sąd lub zamiana takiej kary na łagodniejszą; |
