bedecken w języku polskim

Niemiecki	Polski
bedecken [bedeckte; hat bedeckt] Verb	pokrywaćverb nanosić coś na coś zatykaćverb wkładać coś w otwór, zamykając go
bedecken \| lagern Verb	zalegaćverb zajmować przestrzeń; pokrywać miejsce
bedecken \| sich legen Verb	osiadaćverb zbierać się na czym poprzez opadanie nań
bedecken \| zudecken Verb	zasłaniaćverb czynić niewidocznym, ograniczając pole widzenia
Abdecken \| Bedecken \| Verdecken Substantiv	nakrycie(rzeczownik odczasownikowy) od nakryć noun
lackieren \| mit Lack bedecken Verb	lakierowaćverb pokrywać, powlekać coś lakierem

Historia wyszukiwania