słownik Niemiecko-Polski »
bastard w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Bastard [des Bastard(e)s; die Bastarde] Substantiv | bastard(zoologia, zoologiczny) mieszaniec zwierzęcy, głównie międzygatunkowy, zwykle niepłodny lub z ograniczoną płodnością, np. muł; bastardnoun bękart(pogardliwie, pogardliwy) potomek z nieślubnego związku („z nieprawego łoża”); skurwiel(wulgarnie, wulgaryzm) (pogardliwie, pogardliwy) (obraźliwie) o mężczyźnie |
| Bastard-Brunnenkresse Substantiv | rzeżucha wodna(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potoczna nazwa rukwi wodnej |
| Bastard Pop Substantiv | mashup(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (informatyka, informatyczny) utwór (np. książka, utwór muzyczny, aplikacja komputerowa) będący kompilacją kilku innych utworów |
