band w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| das Band [des Band(e)s; die Bänder] Verb | spajaćverb |
| das Band [des Band(e)s; die Bänder] Substantiv | ansamblnoun ensemblenoun litrażnoun miarkanoun opaskanoun powrózeknoun taśmanoun taśmanoun tomnoun wiązadło(pospolicie) coś, co służy do wiązania więzadło(anatomia, anatomiczny) (zoologia, zoologiczny) tkanka łączna włóknista łącząca ze sobą kości w stawach lub inne ruchomo połączone narządy więźnoun więźnoun woluminnoun wstążkanoun |
| binden [band; hat gebunden] Verb | przywiązywaćverb wiązać(wojskowość, wojskowy) angażować obce oddziały w walkę, uniemożliwiając ich wykorzystanie w innym miejscu wiązaćverb wiązaćverb wiązaćverb wiązaćverb wiązaćverb wiązaćverb |
| anbinden [band an; hat angebunden] (an mit Dativ) Verb | przywiązywaćverb |
| losbinden [band los; hat losgebunden] Verb | rozwiązywaćverb rozwiązywaćverb |
| Band | Gruppe Substantiv | zespół(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) grupa muzyków występująca razem na scenie |
| Band | Rockband | Rockgruppe Substantiv | kapela(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) każdy inny zespół muzyczny, zwłaszcza amatorski i rockowy |
| Bandage | Verband Substantiv | bandaż(medycyna, medyczny) długi pas tkaniny lub dzianiny stosowany do owijania na ciele z różnych powodów, np. mocowania opatrunku, ochrony dłoni w boksie itp.; |
| bandagieren [bandagierte; hat bandagiert] Verb | bandażowaćverb |
| Bandana | |
| Bandar Seri Begawan Substantiv | Bandar Seri Begawan(geografia, geograficzny) stolica Brunei; |
| die Bande [der Bande; die Banden] Substantiv | bandanoun gangnoun paseknoun więzynoun |
| Bande | Fesseln | Ketten Substantiv | więzynoun |
| Bandeisen | Bandstahl Substantiv | bednarka(budownictwo) taśma stalowa o przekroju spłaszczonego prostokąta, zwijana w kręgi; używana m.in. w instalacjach odgromowych lub jako zbrojenie w stropach Kleina |
