słownik Niemiecko-Polski »

bahnhof w języku polskim

NiemieckiPolski
der Bahnhof [des Bahnhof(e)s; die Bahnhöfe] Substantiv

dworzecnoun
miejsce przyjazdu, odjazdu i postoju autobusów lub pociągów wraz z budynkiem przystosowanym do obsługi pasażerów (kasami, poczekalnią, punktami gastronomicznymi itp.);

dworzec kolejowy(kolejnictwo) miejsce przyjazdu, odjazdu i postoju pociągów wraz z budynkiem przystosowanym do obsługi pasażerów (kasami, poczekalnią, punktami gastronomicznymi itp.);
noun

stacja kolejowa(kolejnictwo) miejsce przyjazdu, postoju i odjazdu pociągów, zwykle wyposażone w perony i budynki, w których mieszczą się kasy, poczekalnie, przechowalnie bagażu itp.;
noun

die Bahnhofshalle [der Bahnhofshalle; die Bahnhofshallen] Phrase

hala dworcowaphrase

der Bahnhofsvorsteher [des Bahnhofsvorstehers; die Bahnhofsvorsteher] Phrase

zawiadowcaphrase

der Busbahnhof [des Busbahnhof(e)s; die Busbahnhöfe] Substantiv

dworzec autobusowynoun

böhmische Dörfer sein | ein Buch mit sieben Siegeln sein | nur Bahnhof verstehen Verb

siedzieć jak na tureckim kazaniu(potocznie, potoczny) nie rozumieć nic z toczącej się rozmowy, nie wiedzieć, o czym mowa
verb

der Hauptbahnhof [des Hauptbahnhof(e)s; die Hauptbahnhöfe] Substantiv

dworzec głównynoun

nur Bahnhof verstehen

nie rozumieć ani słowa

der Rangierbahnhof [des Rangierbahnhof(e)s; die Rangierbahnhöfe] Phrase

stacja rozrządowaphrase

Station | Bahnhof | Bahnstation Substantiv

stacja(kolejnictwo) zespół budynków i infrastruktury umożliwiający obsługę pasażerów lub towarów przewożonych koleją
noun