ausweichen w języku polskim

Niemiecki	Polski
ausweichen [wich aus; ist ausgewichen] (Dativ) Verb	uchylaćverb pochylając się, unikać czegoś uchylaćverb zmieniać nieznacznie położenie czegoś
ausweichen [wich aus; ist ausgewichen] (Dativ) Substantiv	uskoknoun skok do tyłu lub w bok wykonany w celu uniknięcia jakiegoś niebezpieczeństwa

Niemiecki

Polski

ausweichen [wich aus; ist ausgewichen] (Dativ) Verb

uchylaćverb
pochylając się, unikać czegoś

uchylaćverb
zmieniać nieznacznie położenie czegoś

ausweichen [wich aus; ist ausgewichen] (Dativ) Substantiv

uskoknoun
skok do tyłu lub w bok wykonany w celu uniknięcia jakiegoś niebezpieczeństwa

Historia wyszukiwania