słownik Niemiecko-Polski »

aufheben w języku polskim

NiemieckiPolski
aufheben [hob auf; hat aufgehoben] Verb

dotrzymywaćverb
trzymać do określonego czasu

kasowaćverb
likwidować coś, znosić lub unieważniać

likwidować(potocznie, potoczny) (eufemistycznie) zabijać, pozbawiać życia
verb

podnosićverb
ustawiać coś do pionu

zawiesić(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przerwać na jakiś czas wykonywanie działalności gospodarczej w danej formie prawnej
verb

zawiesić(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wstrzymać na jakiś czas wykonywanie danej czynności lub danego postanowienia
verb

zawiesićverb
formalnie pozbawić na jakiś czas prawa wykonywania zawodu lub sprawowania funkcji

zawiesićverb
powiesić coś wysoko

zawiesićverb
przerwać na jakiś czas formalne spotkanie

zawiesićverb
przerwać na jakiś czas wykonywanie danej czynności

zawieszaćverb
powiesić coś na czymś; umiejscowić coś wyżej

zawieszaćverb
wstrzymać, zatrzymać jakieś działanie, by później do niego wrócić

znosićverb
o nakazie, zakazie, obowiązku, itp. pozbawić mocy obowiązywania

aufheben | abweisen Verb

uchylać(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czynić nieważnym, nieobowiązującym
verb

sich aufheben Verb

znosićverb
znosić się: (o przeciwieństwach, czynnikach) doprowadzać do równowagi