słownik Niemiecko-Polski »

auffahrt w języku polskim

NiemieckiPolski
die Auffahrt [der Auffahrt; die Auffahrten] Substantiv

podjazdnoun
droga doprowadzająca bezpośrednio do budynku lub grupy zabudowań (zwykle o charakterze mieszkalnym)

podjazdnoun
element konstrukcyjny lub architektoniczny umożliwiający wtaczanie na wyższy poziom wszelkiego rodzaju wózków i platform na kołach, w szczególności wózków inwalidzkich

Auffahrt | Einfahrt Substantiv

wjazdnoun
miejsce, przez które można dokądś wjechać