aufblühen w języku polskim

Niemiecki	Polski
aufblühen [blühte auf; ist aufgeblüht] Verb	rozkwitać(botanika, botaniczny) rozwijać się z pąka w kwiat verb rozkwitać(przenośnie, przenośnia) osiągać pełnię rozwoju, świetności verb

Niemiecki

Polski

aufblühen [blühte auf; ist aufgeblüht] Verb

rozkwitać(botanika, botaniczny) rozwijać się z pąka w kwiat
verb

rozkwitać(przenośnie, przenośnia) osiągać pełnię rozwoju, świetności
verb

Historia wyszukiwania