arg w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| arg [ärger; am ärgsten] Adjektiv | gniewnyadjective zajadłyadjective |
| Argala-Marabu | Großer Adjutant Substantiv | marabut indyjski(ornitologia, ornitologiczny) Leptoptilos dubius Gmelin, duży ptak z rodziny bocianowatych; |
| Argali | |
| Arganbaum Substantiv | drzewo arganowe(botanika, botaniczny) Argania spinosa, (zobacz) argania żelazna |
| Argentiet Substantiv | argentytnoun |
| das Argentinien Substantiv | Argentyna(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Południowej; |
| der Argentinier [des Argentiniers; die Argentinier] Substantiv | Argentyńczyknoun |
| die Argentinierin [der Argentinierin; die Argentinierinnen] Substantiv | Argentynkanoun |
| argentinisch [argentinischer; am argentinischsten] Adjektiv | argentyńskiadjective |
| Argentinische Republik Substantiv | Republika Argentyńska(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Argentyny |
| Argentinosaurus | |
| Argentopyrit | Silberkies Substantiv | argentopiryt(mineralogia, mineralogiczny) minerał z grupy siarczków, zbliżony wyglądem do sternbergitu; |
| das Arginin [des Arginins; die Arginine] Substantiv | argininanoun |
| Argisch Substantiv | Ardżesz(geografia, geograficzny) rzeka w Rumunii, lewy dopływ Dunaju; |
| die Arglist [der Arglist] Substantiv | przebiegłośćnoun |
| Argolis Substantiv | Argolida(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w północno-wschodniej części Peloponezu, z historycznym centrum w Argos; |
| Argolischer Golf Substantiv | Zatoka Argolidzka(geografia, geograficzny) niewielka zatoka na Morzu Egejskim u wschodniego wybrzeża Peloponezu w Grecji; |
| das Argon [des Argons] Substantiv | argon(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Ar i liczbie atomowej 18; |
| der Argonaut [des Argonaut; die Argonauten] Substantiv | argonautanoun Argonauta(mitologia grecka) każdy z uczestników wyprawy po złote runo pod wodzą Jazona na statku Argo; żeglareknoun |
| Argos Substantiv | Argus(mitologia, mitologiczny) w mitologii greckiej budowniczy okrętu Argo, jeden z Argonautów; |
| Argos | Argus Substantiv | Argus(mitologia, mitologiczny) w mitologii greckiej olbrzym o stu wiecznie czuwających oczach; |
| das Argument [des Argument(e)s; die Argumente] Substantiv | argument(matematyka, matematyczny) zmienna o wartościach z dziedziny funkcji, od której zależy wynik argumentnoun |
| die Argumentation [der Argumentation; die Argumentationen] Substantiv | argumentacjanoun |
| das argumentieren Verb | argumentowaćverb |
| Argus | |
| Argus- | argusäugig Adjektiv | argusowyadjective |
| Argusauge | argusowe okoumiejętność dokładnego postrzegania uchybień, złych stron czegoś; czujny wzrok |
| der Argwohn [des Argwohn(e)s] (gegen mit Akkusativ) Substantiv | niedowierzanie(rzeczownik odczasownikowy) od nie dowierzać podejrzliwośćnoun |
| argwöhnen [argwöhnte; hat geargwöhnt] Verb | posądzaćverb |
| argwöhnisch [argwöhnischer; am argwöhnischsten] Adjektiv | méfiantadjective szemranyadjective |
| argwöhnisch [argwöhnischer; am argwöhnischsten] Adverb | podejrzanieadverb |
| argwöhnisch | misstrauisch Adjektiv | nieufnyadjective podejrzliwyadjective |
| Aargau Substantiv | Argowia(geografia, geograficzny) kanton w północnej Szwajcarii |
