anrichte w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Anrichte [der Anrichte; die Anrichten] Substantiv	kredensnoun mebel do przechowywania naczyń stołowych;
anrichten [richtete an; hat angerichtet] Verb	nabroićverb przyrządzaćverb urządzaćverb wyrządzaćverb
Anrichtetisch \| Büfett Substantiv	bufetnoun na przyjęciu: stół zastawiony przekąskami i napojami; również pomieszczenie z takim stołem

Niemiecki

Polski

der Anrichte [der Anrichte; die Anrichten] Substantiv

kredensnoun
mebel do przechowywania naczyń stołowych;

anrichten [richtete an; hat angerichtet] Verb

Anrichtetisch | Büfett Substantiv

bufetnoun
na przyjęciu: stół zastawiony przekąskami i napojami; również pomieszczenie z takim stołem

Historia wyszukiwania