akkusativ w języku polskim
| Niemiecki | Polski |
|---|---|
| der Akkusativ [des Akkusativs; die Akkusative] Substantiv | accusativusnoun akuzatiwusnoun akuzatywnoun biernik(gramatyka) czwarty przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? co?; |
| der Akkusativ [des Akkusativs; die Akkusative] Adjektiv | biernikowy(gramatyka) dotyczący biernika |
| Akkusativ mit Infinitiv | |
| benötigen [benötigte; hat benötigt Akkusativ] Verb | nakazywaćverb |
| beruhigen [beruhigte; hat beruhigt Akkusativ] Verb | uciszaćverb |
| dauern [dauerte; hat gedauert Akkusativ] Verb | trwaćverb trwaćverb |
| heiraten [heiratete; hat geheiratet Akkusativ] Verb | kasować(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uchylać wyrok sądu ożenićverb poślubićverb wziąć ślubverb |
| heiraten [heiratete; hat geheiratet Akkusativ] Phrase | pobrać sięphrase żenićphrase |
| lernen [lernte; hat gelernt Akkusativ] Verb | uczyćverb |
| Lernen [lernte; hat gelernt Akkusativ] Substantiv | naukanoun |
| singen [sang; hat gesungen Akkusativ] Verb | śpiewać(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wykonywać melodię głosem |
| umkreisen [umkreiste; hat umkreist Akkusativ] Verb | okrążaćverb orbitowaćverb |
| verdienen [verdiente; hat verdient Akkusativ] Verb | zarabiaćverb zasługiwaćverb |
| verdienen [verdiente; hat verdient Akkusativ] Adjektiv | zasłużony(książkowy) taki, na który ktoś zasłużył, zapracował sobie; należący się komuś lub czemuś |
