słownik Niemiecko-Polski »

aberglaube w języku polskim

NiemieckiPolski
der Aberglaube [des Aberglaubens; —] Substantiv

przesądnoun
praktyki wynikające z przesądu (1.1)

przesądnoun
wiara w tajemnicze, nadprzyrodzone związki między zjawiskami, w fatalną moc słów, rzeczy i znaków;

zabobonnoun
przypisywanie mocy nadprzyrodzonej czemu lub komu