słownik Łacino-Polski »

surdus w języku polskim

ŁacinaPolski
surdus [surda, surdum] adjective

bezdźwięczny(językoznawstwo, językoznawczy) o spółgłoskach: taka, przy wymawianiu której nie drżą więzadła głosowe
adjective

głuchyadjective
niesłyszący, pozbawiony zmysłu słuchu

absurdus [absurda, absurdum] adjective

absurdalny(logika, logiczny) wewnętrznie sprzeczny
adjective