słownik Łacino-Polski »
saeta w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| saeta [saetae] (1st) F noun | szczecina(przenośnie, przenośnia) sztywne i gęste owłosienie u ludzi, zwłaszcza zarost szczecina(zoologia, zoologiczny) sztywne włosy na ciele świniowatych; wibrys(zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) prosty, sztywny i gruby włos pełniący rolę narządu dotyku; |
| saeta verb | jeżyć(przenośnie, przenośnia) stawać się nieufnym, przybierać postawę obronną jeżyćverb |
