słownik Łacino-Polski »

pono w języku polskim

ŁacinaPolski
pono [ponere, posui, positus] (3rd) TRANS
verb

kłaśćverb
umieszczać coś w jakimś miejscu

appono [apponere, apposui, appositus] (3rd) TRANS
verb

naklejaćverb
przymocowywać coś na powierzchni czegoś za pomocą substancji klejącej

repono [reponere, reposui, repositus] (3rd)
verb

zastępowaćverb
zamieniać coś na coś

Historia wyszukiwania