słownik Łacino-Polski »

pleo w języku polskim

ŁacinaPolski
pleo verb

spełniaćverb
robić to, czego wymagają obowiązki, obietnice, czyjeś polecenia

sprawowaćverb
wypełniać obowiązki, pełnić funkcję

wypełniaćverb
wykonywać coś, spełniać

pleonasmos noun
M, pleonasmus M

pleonazm(językoznawstwo, językoznawczy) wyrażenie składające się z wyrazów to samo lub prawie to samo znaczących;
noun

pleophonia noun

pełnogłos(językoznawstwo, językoznawczy) zjawisko językowe występowania w językach wschodniosłowiańskich grup „-oro-”, „-olo-”, „-ere-” i „-ele-”, którym w innych językach słowiańskich odpowiadają grupy z jedną samogłoską;
noun

compleo [complere, complevi, completus] (2nd) TRANS
verb

finalizowaćverb
doprowadzać coś do końca (finału)

konkludować(przestarzałe, przestarzały) podsumowywać np. wypowiedź, formułować ostateczne wnioski, wnioskować
verb

impleo [implere, implevi, impletus] (2nd)
verb

dopełniaćverb
uzupełniać do całości

Historia wyszukiwania