słownik Łacino-Polski »

plenus w języku polskim

ŁacinaPolski
plenus [plena -um, plenior -or -us, plenissimus -a -um] adjective

bezwarunkowyadjective
nieograniczony warunkami, niezależny od żadnych warunków; całkowity, absolutny, zupełny

całkowityadjective
taki, który obejmuje całość; jest pełny, zupełny, kompletny, nie jest ułamkowy, częściowy

pełenadjective
cały, napełniony do końca

pełnyadjective
wypełniony w największym możliwym stopniu

puszysty(eufemistycznie) z otyłością
adjective

sytyadjective
taki, który zaspokoił głód, najadł się

Historia wyszukiwania