patiens w języku polskim

Łacina	Polski
patiens [patientis (gen.), patientior -or -us, patientissimus -a -um] adjective	cierpliwyadjective niezrażający się czekaniem cierpliwyadjective znoszący przeciwności w sposób opanowany
aegrotus \| patiens noun	pacjentnoun osoba, która korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej;
impatiens [impatientis (gen.), impatientior -or -us, impatientissimus -a -um] adjective	niecierpliwyadjective taki, który nie umie długo czekać lub znosić czegoś; taki, który nie ma cierpliwości

Łacina

Polski

patiens [patientis (gen.), patientior -or -us, patientissimus -a -um] adjective

cierpliwyadjective
niezrażający się czekaniem

cierpliwyadjective
znoszący przeciwności w sposób opanowany

aegrotus | patiens noun

pacjentnoun
osoba, która korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej;

impatiens [impatientis (gen.), impatientior -or -us, impatientissimus -a -um] adjective

niecierpliwyadjective
taki, który nie umie długo czekać lub znosić czegoś; taki, który nie ma cierpliwości

Historia wyszukiwania