magnus w języku polskim

Łacina	Polski
magnus [magna -um, major -or -us, maximus -a -um] adjective	dużyadjective taki, którego rozmiar jest ponadprzeciętny głośnyadjective taki, który jest dobrze słyszalny obszernyadjective zawierający mnóstwo szczegółów okazałyadjective mający imponujące rozmiary rosłyadjective słusznej budowy i wzrostu
Magnus Ducatus Lituaniae noun	Wielkie Księstwo Litewskie(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie istniejące w latach 1236-1795; noun
magnus numerus \| magnus pars noun	większośćnoun większa część jakichś rzeczy lub jakiejś grupy osób; więcej niż połowa
magnus \| grandis adjective	wielkiadjective bardzo ważny, znaczący wielkiadjective o człowieku: mocno wyróżniający się zdolnościami lub innymi cechami wielkiadjective o nadzwyczaj dużej skali lub natężeniu wielkiadjective o nadzwyczaj dużych rozmiarach

Historia wyszukiwania