Łacina | Polski |
---|---|
lancea [lanceae] (1st) F noun | dzida(wojskowość, wojskowy) dawna broń, lekka włócznia złożona z długiego drzewca zakończonego strzałkowatym ostrzem kopia(wojskowość, wojskowy) (historia, historyczny, historycznie) rodzaj białej broni o długim drzewcu, do walki konno; lanca(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) broń kawalerii złożona z długiego drzewca z proporczykiem, z osadzonym nań metalowym grotem |