inca w języku polskim

Łacina	Polski
Inca noun	Inka(etnografia, etnograficzny) Indianin z plemienia inkaskiego noun
incanto [incantare, incantavi, incantatus] (1st) verb	urzekaćverb wzbudzać podziw
incarceratio noun	inkarceracja(książkowy) (socjologia, socjologiczny) (psychologia, psychologiczny) pozbawienie wolności, uwięzienie noun
incarnatio [incarnationis] (3rd) F noun	inkarnacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wcielenie bóstwa w osobę ludzką; noun ucieleśnienienoun to, co uzyskuje realny kształt
incautus [incauta -um, incautior -or -us, incautissimus -a -um] adjective	lekkomyślnyadjective o osobie: taki, który nie zdaje sobie sprawy z konsekwencji własnych poczynań nieostrożnyadjective taki, który nie jest ostrożny, który nie uważa zawadiackiadjective mający tendencję do awanturowania się, wybuchowości
pervinca adjective	barwinkowyadjective mający kolor lawendowoniebieski, taki jak kolor kwiatu barwinka pospolitego
reincarnatio [reincarnationis] (3rd) F noun	reinkarnacja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pogląd, według którego dusza po śmierci wciela się w nowy byt fizyczny; noun
Tinca tinca noun	lin(ichtiologia, ichtiologiczny) słodkowodna ryba; noun

Historia wyszukiwania