słownik Łacino-Polski »

idus w języku polskim

ŁacinaPolski
Suillellus luridus noun

modroborowik ponury(systematyka) (mikologia, mikologiczny) Suillellus luridus (Schaeff.) Murrill, gatunek grzybów jadalnych z rodziny borowikowatych;
noun

tepidus [tepida, tepidum] adjective

letniadjective
o substancji: ciepły, lecz nie gorący

timidus [timida -um, timidior -or -us, timidissimus -a -um] adjective

bojaźliwyadjective
skłonny do bojaźni, dający się łatwo wystraszyć

lękliwy(o osobach) skłonny do lęku, dający się łatwo nastraszyć
adjective

nieśmiałyadjective
niemający pewności siebie, wstydliwy

trepidus [trepida, trepidum] adjective

nerwowy(anatomia, anatomiczny) związany z nerwami, dotyczący nerwów
adjective

zdenerwowanyadjective
odczuwający niepokój, niepewność

turbidus [turbida, turbidum] adjective

mętnyadjective
bez blasku

mętnyadjective
słabo widoczny, widziany jak przez mgłę

mętnyadjective
zawierający męty, z zanieczyszczeniem

mrocznyadjective
pogrążony w mroku

udus | uvidus adjective

wilgotnyadjective
trochę mokry

validus | potens adjective

silnyadjective
odznaczający się siłą (w odniesieniu do istoty)

viscidus adjective

przyczepnyadjective
mający zdolność łączenia się powierzchnią z inną powierzchnią

234