grandis w języku polskim

Łacina	Polski
grandis [grandis, grande] adjective	potężnyadjective znacznych rozmiarów znakomityadjective bardzo dobry, doskonały, świetny
Grandis magister noun M	arcymistrz(szachy, pojęcie szachowe) szachista posiadający najwyższy tytuł przyznawany w szachach sportowych; noun
magnus \| grandis adjective	wielkiadjective bardzo ważny, znaczący wielkiadjective o człowieku: mocno wyróżniający się zdolnościami lub innymi cechami wielkiadjective o nadzwyczaj dużej skali lub natężeniu wielkiadjective o nadzwyczaj dużych rozmiarach

Łacina

Polski

grandis [grandis, grande] adjective

potężnyadjective
znacznych rozmiarów

znakomityadjective
bardzo dobry, doskonały, świetny

Grandis magister noun
M

arcymistrz(szachy, pojęcie szachowe) szachista posiadający najwyższy tytuł przyznawany w szachach sportowych;
noun

magnus | grandis adjective

wielkiadjective
bardzo ważny, znaczący

wielkiadjective
o człowieku: mocno wyróżniający się zdolnościami lub innymi cechami

wielkiadjective
o nadzwyczaj dużej skali lub natężeniu

wielkiadjective
o nadzwyczaj dużych rozmiarach