factor w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| factor [factoris] (3rd) M noun | czynnik(matematyka, matematyczny) każda z liczb, które mnożymy przez siebie faktor(ekonomia, ekonomiczny) podmiot zajmujący się przejmowaniem za prowizję nieprzeterminowanych wierzytelności innego podmiotu (faktoranta), a następnie po nadejściu terminu płatności, wyegzekwowaniu ich; faktor musi również świadczyć wobec faktoranta dodatkowe usługi faktornoun |
| factorialis noun | silnia(matematyka, matematyczny) iloczyn wszystkich dodatnich liczb naturalnych nie większych niż n oraz 1 dla liczby zero; |
| benefactor [benefactoris] (3rd) M noun | benefaktor(dawniej, dawny) dobroczyńca, fundator dobroczyńca(książkowy) osoba świadcząca innym dobro, osoba dobroczynna |
| calefactorium adjective | ogrzewczyadjective |
| malefactor [malefactoris] (3rd) M noun | złoczyńcanoun |
| olfactorius [olfactoria, olfactorium] adjective | pachnącyadjective |
